Veldwerkseizoen najaar 2017.

 

Soms loopt alles niet zo als je het graag zou willen. Een paar weken voor het veldwerkseizoen scheurt Eric zijn Achillespees compleet af en is een operatie onvermijdelijk. Gelukkig binnen een paar uur aan elkaar te prutsen in het ziekenhuis, maar revalidatie blijkt toch wel wat langer te duren dan gepland.

We zien langzaam het najaars seizoen in rook opgaan.

 

Tenminste ........ dat dachten we de eerste dagen.

Guus en Ace zijn goed in conditie en goed getraind. Hier en daar nog wat puntjes op de "i" en Eric was samen met Guus en Ace klaar geweest voor de wedstrijden.

 

Beide honden verdienen het niet om een heel najaars seizoen stil te liggen en naarstig gaan we op zoek naar een oplossing. Wie krijgen we bereidt om beide honden voor te jagen op de wedstrijden en daarnaast ook met ze te trainen. Honden op dit niveau te houden, behoud je niet alleen door deelname aan de wedstrijden, tussentijds moet er ook getraind worden. Groot dilemma dus! En ja, dan komen ze ineens met het lumineuze idee, dat ik dat wel zou kunnen. Pfff ........ daar heb ik toch wel even over na moeten denken. Ik heb nog nooit in de Openklasse een hond voorgejaagd en daarnaast zijn in het najaar de meeste wedstrijden in de suikerbieten en is mijn conditie ook niet al te super. Mag ik hier even over nadenken???? Nee dus! De wedstrijden zijn allemaal al ingeschreven en de heren hebben een strak trainingsschema in elkaar gezet. Ja, dat lezen jullie goed, heren. Ineens heb ik een aantal coaches en veldheren die allemaal bereid zijn om me te helpen, om me goed voorbereid op de wedstrijden te laten verschijnen.

 

Ik heb me laten overhalen en mezelf in het diepe gegooid, maar met de mededeling, dat ik twee wedstrijden zal proberen en mocht ik voor joker lopen, de rest van de wedstrijden direct zou annuleren.

 

In korte tijd wordt ik klaargestoomd voor de Openklasse. Tuurlijk heb ik al veel wedstrijden vanaf de kant gezien en heb ik vaak met Eric in het veld gelopen. Maar als je dan alleen in het veld staat met je hond, is het toch effe iets anders. Je moet rekening houden met de wind, de ligging van het veld, je positie, waar liggen je kansen en als de hond dan staat (uiteraard helemaal aan de andere kant van het veld), hoe kom ik daar in hemelsnaam zo rap mogelijk zonder dat ik m'n nek over de suikerbieten breek.

Daarnaast vond ik het ook moeilijk om het vertrouwen in Guus en Ace te hebben dat ze er niet tussenuit zouden naaien. Die twee gaan zo ver, dat ik soms het gevoel had, dat ze voor zichzelf bezig waren en niet voor mij. De eerste training was dus vooral het leren lezen van die twee gozers en het vertrouwen opbouwen. Ook voor Guus en Ace natuurlijk vreemd dat Eric langs de kant in de auto zat en ze het met mij moesten doen. Toch blijkt al snel dat het voor die twee niet zo uit maakt wie ze voorjaagd en zijn ze vooral happy dat ze in het veld zijn en kunnen doen waarvoor ze gefokt zijn. Mooi om te zien (en fijn om mee te maken)!

 

Al snel staat de eerste wedstijd op het programma en mag ik samen met beide heren mijn debut maken in de Openklasse. Helaas heeft Ace geen wild en gaat het bij Guus bij het tweede punt mis. Beide honden super gelopen, goed in de hand en ik heb zeker niet voor joker gestaan.

Op naar de volgende wedstrijden!

 

En ja, dan beginnen ineens alle kwartjes op hun plekkie te vallen. Op 23 september 2017 loop ik met Guus mijn eerste kwalificatie in Nieuwvliet in de Openklasse. Een 1e Uitmuntend! OH YEAHHH!! Zelden zo happy geweest. De kop is er af.

Achteraf blijkt dit de start van een super seizoen en kijk ik terug op een spannend, maar vooral prachtig seizoen waarin ik enorm genoten heb van mijn twee kanjers: Guus en Ace.

 

In totaal heb ik 6 kwalificaties mogen behalen met deze twee gozers waarvan zelfs een 1e Uitmuntend CAC met Ace.

In de stromende regen zette hij een fazantenhaan prachtig vast in de groenbemester, was rock steady op het schot en het opgaan van de haan en leverde daarna een net apport af. Wat een kanjer!! Ik was er zelf gewoon stil van.

 

Daarnaast heeft Guus ook nog eens de Theo Carbijn Wissweltrofee voor Beste Continentale Najaarshond gewonnen.

 

En als kers op de taart, werden zowel Guus, Ace (en broer Aaron) ook nog eens uitgenodigd voor de Trofee Pieter Rooijakkers. Wat een eer!

Helaas voor Guus en Ace geen wild tijdens deze wedstrijd, maar wel prachtig werk laten zien.

 

Guus du Pied du Mont:

-23-09-2017 Nieuwvliet: 1e Uitmuntend

-30-09-2017 Kloosterzande: 2e Uitmuntend

-02-10-2017 Ferwert: 1e Uitmuntend

 

Ace Chasse au bon Vent:

- 30-09-2017 Kloosterzande: 1e Uitmuntend CAC

- 02-10-2017 Ferwert: 3e Goed

- 07-10-2017 Willemstad: 1e Zeer Goed

 

                                                                                                          Ik zeg: "Een seizoen om nooit meer te vergeten!"